Datong-Beijing

Dag 25: Datong

Hier ben ik dan weer, opnieuw alleen en in een volstrekt nieuwe wereld. Het blijft toch moeilijk om je aan te passen aan de veranderende omgeving, zeker als je dit alleen moet doen. Het is verbazingwekkend hoe zeer landen kunnen verschillen, van cultuur en van uitzicht, alles lijkt anders en het is opnieuw leren, maar hoe meer je dit doet, hoe beter het gaat, denk ik.
Vandaag ben ik met een privé-chauffeur naar het hangende klooster en de grotten met sculpturen gaan kijken, wauw. Ik kan er weinig woorden aan vuil maken aangezien het gewoon onvoorstelbaar is om te zien. Ik vraag me dan af hoe mensen in hemelsnaam op het idee komen een klooster aan een steile bergwand te hangen? Of hoe kom je erop duizenden boeddha's uit een rotswand te klieven? Achja, eigenlijk geen vraag om bij stil te staan, ik ben blij dat er ooit iemand zo zot is geweest om deze dingen te proberen zodat ik er nu met open mond naar kan staan gapen ;)
Daarna heeft mijn lieve chauffeur me een handje geholpen bij het bemachtigen van een chinees nummer, ben ik blij dat die besloot om dit ineens even met mij te doen want ik heb gewoon geen flauw idee hoe ik eraan had moeten beginnen hier, en ik dacht dat het al moeilijk was in Rusland, piece of cake dus.

PS: vandaag ben ik mijn eerste Belgen hier in het hotel tegengekomen! Wederzijds enthousiasme na al die Nederlanders ;)

Dag 26: Datong

Vandaag heb ik een baaldag, zin in niets en een beetje heimwee naar huis en het rustige België. Het verschil tussen Datong en Mongolië is zo verschrikkelijk groot dat ik me hier helemaal niet thuis kan voelen, of toch niet na de rust die ik vond in de natuur. Ik wou een wandeling gaan maken door de stad, maar krijg gewoon barstende koppijn van al die geluiden, die drukte, al dat stof dat hier rond dwarrelt, het vuurwerk (Chinezen trouwen op zaterdag), de warmte, maar bovenal het gevoel dat ik een aapje ben, overal word ik aangestaard en aangesproken, zoveel dat ik gewoon zou willen verdwijnen. Het i alsof deze mensen nog nooit van hun leven een toerist hebben gezien (of ligt het aan het feit dat ik een meisje alleen ben?), nochtans zijn hier behoorlijk wat toeristen aanwezig, maar ik denk dat die dus niet echt de stad zelf bezoeken.
Misschien klopt het ook wel dat Chinezen vrij onbeleefd zijn en dus hun nieuwsgierigheid niet kunnen onderdrukken en je begapen alsof je van mars komt :p Ik heb sowieso het gevoel dat de mensen hier minder hulpvaardig zijn wanneer ik ze aanspreek met een vraag en ze geen Engels spreken. Gisteren deed ik alle moeite van de wereld om te vragen of ze deo in de winkel hadden en dat vrouwmens wimpelde me simpelweg af, net zoals in het hotel hier wanneer ik vroeg naar een restaurant en zij zich gewoon omdraaide en verder deed met wat ze bezig was (zonet ben ik dit nog eens gaan vragen en blijkt dat hier simpelweg een restaurant is waarvoor je niet moet reserveren en met menukaart). Bizar hoe hard een houding ten aanzien van toeristen kan verschillen :), maar laten we niet alle Chinezen over één kam scheren: diegene die wel een beetje Engels spreken, zijn daarentegen des te hulpvaardiger!
Ik denk dat ik me dus de rest van de dag terugtrek in de hotelkamer en wat spelletjes speel en vanavond mezelf lekker ga verwennen en op restaurant ga. Het ontbijt deze morgen was alleszins meer dan goed, dus dit kan niet echt mislopen ;) Hoewel ik wel ons lekkere brood of een baguette, een goed smoske met kaas (vooral die kaas is een groot gemist hier), of Belgische frietjes, een lekker pralineke bij de koffie, de cornflakes met melk 's morgens, ... begin te missen :(
Alleszins hoop ik dat ik me morgen weer beter voel en mijn plaatsje zal vinden in het grote Beijing (dat blijkbaar zo groot is als België), maar naar wat ik al gehoord heb, zal dat geen probleem worden. Ik denk dat voor mij het vervelendste in Datong het feit is dat hier geen metro is dus dat je alleen een bus kan nemen, en net dat doe ik echt niet graag in een stad waar mensen amper Engels spreken, dan wordt het zo moeilijk om te weten waar je af moet stappen, en vandaag heb ik absoluut geen zin in een overvloed aan avontuur :)

Ik heb zonet gegeten hier in het hotel en nu pas valt me op hoe chique dit hotel eigenlijk is. Voor 10 euro heb ik echt enorm veel gegeten en nog de helft laten staan: een gebraden kipje (ik denk niet dat ik het ooit al zo lekker heb geproefd) en een heel groot bord vol sla met een pikante dressing (een beetje te pikant misschien, maar we moeten de smaak verruimen hier ;)) en dit met heet water als drankje (ze drinken hier blijkbaar niet gemakkelijk koud water want het was me al eerder opgevallen dat alle receptionistes zaten te nippen van een glas stomend water). Echt verschrikkelijk lekker, maar zo enorm veel dat ik het eigenlijk jammer vond dat ik het moest laten staan, maar meenemen morgen op de trein leek me ook geen goede optie, helaas. Dit alles met een schattig meisje als bediende die mijn glas al bijvulde nog voor het leeg was en me moest en zou begeleiden naar buiten en naar de gang waar de lift naar mijn hotelkamer is (en ze begreep kennelijk ook niet goed waarom ik alleen zat te eten, maar dat begrijp hier niemand: bij de check-in moest ik ook tot vier maal toe herhalen dat ik alleen was en dat de mensen die met mij binnen waren gekomen simpelweg Nederlanders waren die op mijn trein bleken te zitten. Ook kwam ik deze morgen mijn chauffeur van gisteren weer tegen en die vroeg ook of ik aan mijn medereizigers had doorgegeven dat hij een goede chauffeur was, na vijf keer zeggen begreep hij duidelijk nog steeds niet dat ik hier echt echt echt alleen ben). In ieder geval: dit hotel is dus echt wel luxe: een zalig ruime kamer met alles erop en eraan, een dubbel bedje (heerlijk na al die nachten in een klein bedje), appeltjes, alle mogelijke spullen om een douche te nemen (tot body lotion toe), een wamwaterkoker, ... Daarstraks kreeg ik zelfs bezoek van iemand met een bord vol cakejes en twee bonnetjes voor het ontbijt morgen (blijkbaar krijg ik ontbijt voor twee mensen want er lagen reeds twee bonnetjes in de hotelkamer). Kortom: luxueus :D Ik denk niet dat ik het zo goed zal hebben in Beijing, maar daar heb ik normaal gezien wel gezelschap, en laten we hopen dat het goed gezelschap is!

Dag 27: Datong Beijing

Na een gezellige treinrit ben ik aangekomen in het grote Beijing. Blijkbaar kwam ik toch aan op een ander treinstation dan ik verwacht had dus heel mijn planning klopte niet, al een geluk zaten er twee Nederlanders, Anne en Thomas, op mijn trein die wel opgehaald werden en kon ik via hen ineens een taxi naar het hostel regelen. Na een kort wandelingetje kwam ik dan in dit leuke hostel aan. Ik deel mijn kamer met drie vriendelijke en meer ervaren medereizigers (zo kan ik weer wat leren!) dus dat is alvast tof! Morgen zal ik dan mijn eerste stapjes buiten zetten en overmorgen heb ik alvast een ritje naar de muur geregeld samen met voorgenoemd koppel, leuk :)

PS: Ik heb hier geen facebook dus als je me wil bereiken, moet het via hier of mail :)

PS2: Ik kan dus ook geen link naar smoelenboek maken... ;)

Reacties

Reacties

Kleintje

Hey Lindeke! Ik zal de link voor u even op je facebookpagina plaatsen, dan kan de rest ook meevolgen :).

Hihi, ik herken echt dat 'buh da zijn hier veel te veel mensen' gevoel :). En vooral ook dat 'aapje in de zoo' gevoel. Vervelend hé zo aangestaard worden? Maar u er niet door laten doen ze! Je maakt waarschijnlijk ook wel dingen mee waar je (alleszins achteraf) erg ga om moeten lachen als je je toch in de drukte waagt :). Ik moet alleszins nu toch ook lachen met het ultra vervelend reisje dat ik en Sarah naar Mysore maakte. Uren aan een stuk aangestaard worden door een stuk of tien Indiërs die hun blik nauwelijks een moment van je wijken (begon me zelfs af te vragen of die daar trainingen in gevolgd hadden :p ), niemand die fatsoenlijk Engels kon en als we vroegen of we er bijna zijn was het van 'yes next stop'. 10 stoppen verder waren we er nog steeds niet :). Om dan nog maar te zwijgen van het mini plaatsje dat ik en Sarah moesten delen 7 uur aan een stuk.

Ma swat! Het is dus tijd voor jou om reisverhaaltjes te maken! :) Niet binnen blijven zitten ze! :)
Ik ben trouwens echt trots op u da je da zo goed doet :).

Ahja even updateje van hier: heb mogelijks een promotor voor mijn masterproef gevonden :) EINDELIJK :). Whieee! Tis er ene van de master seksuologie hihi (wel nen psycholoog).

Toedels! Doe da nog goe en vooral niet vergeten om er met volle tuigen van te genieten e sjoe! :)

xxx

moeke mie

hihi, het balen werd beloond, je kan weer volop ontdekken

Martin

Oh, dit brengt echt weer veel herrinering terug boven. Ik herken wat je daar beschrijft echt helemaal! Chinezen zijn nu eenmaal altijd met veel te veel, zijn lawaaierig en overdreven nieuwsgierig. Het aanstaren is iets dat ze altijd doen met buitenlanders, ook ik werd heel veel aangestaard. In Beijing heb je dat wel veel minder, maar dat zal je ondertussen al wel gemerkt hebben. Een ding moet je wel onthouden bij Chinezen: vaak bedoelen ze het echt niet slecht en zijn ze gewoon heel nieuwsgierig. Het is nooit stout, eerder goh naief en wereldvreemd. Chinezen lijken voor ons vaak erg onbeleefd, maar dat is eerder hun directe aanpak dat bij ons erg onbeleefd overkomt en dus voor hun vaak niet onbeleefd zijn. Al zijn er effectief genoeg werkelijk onbeschofte Chinezen (weer een gebrek aan algemene vorming eigenlijk, niet echt hun schuld). Ik ben zelf in Datong niet geweest maar wel in een soortgelijk provinciestadje (Luoyang) en dat was ook wel een beetje de beestenshow soms. Peking zal op dat vlak alleszins veel beter meevallen! Maar, het hangend kloosters en de boedhas moeten wel echt de moeite zijn! Da's iets dat ik sowieso ook nog eens moet zien. Je vermelding van het winkeltje en de deo: ik heb zo een situatie zelfs met mijn Chinees gehad. Ik spreek ze dan aan in het Chinees en toch hebben ze zoveel schrik dat ze zich niet verstaanbaar kunnen maken tegen een buitenlander, dat ze het liever negeren. En ook even dit: in China vindt je weinig of zelfs vaak geen deo. Deo wordt door Chinezen zo goed als nooit gebruikt omdat ze niet veel zweten en vinden dat deo opdoen nog meer stinkt. Geniet er maar met vollen teugen van dat eten! Het is echt zo goedkoop en er is zoveel variatie!

Ik heb nu van David gehoord dat je veilig en wel bent aangekomen en dat je zelfs samen bent gaan eten en naar Helen's bar zijt geweest. Ik hoop dat David je daar een beetje goed opvangt! Maar ik heb er alle vertrouwen in dat die jongen goed zijn best doet om je te helpen. Hij is ook een echte Beijing-er, dus hij kan je interessante verhalen vertellen! Khoop snel weer meer nieuws te horen van je Pekingavontuur!

maria

Blij weer een verhaal te kunnen lezen, geniet met volle teugen want het is voorbij voor ge het weet, de groetjes vanuit Hoboken

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!

Deze reis is mede mogelijk gemaakt door:

Tiara Tours