Hier ben ik dan weer, opnieuw alleen en in een volstrekt nieuwe wereld. Het blijft toch moeilijk om je aan te passen aan de veranderende omgeving, zeker als je dit alleen moet doen. Het is verbazingwekkend hoe zeer landen kunnen verschillen, van cultuur en van uitzicht, alles lijkt anders en het is opnieuw leren, maar hoe meer je dit doet, hoe beter het gaat, denk ik.
Vandaag ben ik met een privé-chauffeur naar het hangende klooster en de grotten met sculpturen gaan kijken, wauw. Ik kan er weinig woorden aan vuil maken aangezien het gewoon onvoorstelbaar is om te zien. Ik vraag me dan af hoe mensen in hemelsnaam op het idee komen een klooster aan een steile bergwand te hangen? Of hoe kom je erop duizenden boeddha's uit een rotswand te klieven? Achja, eigenlijk geen vraag om bij stil te staan, ik ben blij dat er ooit iemand zo zot is geweest om deze dingen te proberen zodat ik er nu met open mond naar kan staan gapen ;)
Daarna heeft mijn lieve chauffeur me een handje geholpen bij het bemachtigen van een chinees nummer, ben ik blij dat die besloot om dit ineens even met mij te doen want ik heb gewoon geen flauw idee hoe ik eraan had moeten beginnen hier, en ik dacht dat het al moeilijk was in Rusland, piece of cake dus.

PS: vandaag ben ik mijn eerste Belgen hier in het hotel tegengekomen! Wederzijds enthousiasme na al die Nederlanders ;)

Dag 26: Datong

Vandaag heb ik een baaldag, zin in niets en een beetje heimwee naar huis en het rustige België. Het verschil tussen Datong en Mongolië is zo verschrikkelijk groot dat ik me hier helemaal niet thuis kan voelen, of toch niet na de rust die ik vond in de natuur. Ik wou een wandeling gaan maken door de stad, maar krijg gewoon barstende koppijn van al die geluiden, die drukte, al dat stof dat hier rond dwarrelt, het vuurwerk (Chinezen trouwen op zaterdag), de warmte, maar bovenal het gevoel dat ik een aapje ben, overal word ik aangestaard en aangesproken, zoveel dat ik gewoon zou willen verdwijnen. Het i alsof deze mensen nog nooit van hun leven een toerist hebben gezien (of ligt het aan het feit dat ik een meisje alleen ben?), nochtans zijn hier behoorlijk wat toeristen aanwezig, maar ik denk dat die dus niet echt de stad zelf bezoeken.
Misschien klopt het ook wel dat Chinezen vrij onbeleefd zijn en dus hun nieuwsgierigheid niet kunnen onderdrukken en je begapen alsof je van mars komt :p Ik heb sowieso het gevoel dat de mensen hier minder hulpvaardig zijn wanneer ik ze aanspreek met een vraag en ze geen Engels spreken. Gisteren deed ik alle moeite van de wereld om te vragen of ze deo in de winkel hadden en dat vrouwmens wimpelde me simpelweg af, net zoals in het hotel hier wanneer ik vroeg naar een restaurant en zij zich gewoon omdraaide en verder deed met wat ze bezig was (zonet ben ik dit nog eens gaan vragen en blijkt dat hier simpelweg een restaurant is waarvoor je niet moet reserveren en met menukaart). Bizar hoe hard een houding ten aanzien van toeristen kan verschillen :), maar laten we niet alle Chinezen over één kam scheren: diegene die wel een beetje Engels spreken, zijn daarentegen des te hulpvaardiger!
Ik denk dat ik me dus de rest van de dag terugtrek in de hotelkamer en wat spelletjes speel en vanavond mezelf lekker ga verwennen en op restaurant ga. Het ontbijt deze morgen was alleszins meer dan goed, dus dit kan niet echt mislopen ;) Hoewel ik wel ons lekkere brood of een baguette, een goed smoske met kaas (vooral die kaas is een groot gemist hier), of Belgische frietjes, een lekker pralineke bij de koffie, de cornflakes met melk 's morgens, ... begin te missen :(
Alleszins hoop ik dat ik me morgen weer beter voel en mijn plaatsje zal vinden in het grote Beijing (dat blijkbaar zo groot is als België), maar naar wat ik al gehoord heb, zal dat geen probleem worden. Ik denk dat voor mij het vervelendste in Datong het feit is dat hier geen metro is dus dat je alleen een bus kan nemen, en net dat doe ik echt niet graag in een stad waar mensen amper Engels spreken, dan wordt het zo moeilijk om te weten waar je af moet stappen, en vandaag heb ik absoluut geen zin in een overvloed aan avontuur :)

Ik heb zonet gegeten hier in het hotel en nu pas valt me op hoe chique dit hotel eigenlijk is. Voor 10 euro heb ik echt enorm veel gegeten en nog de helft laten staan: een gebraden kipje (ik denk niet dat ik het ooit al zo lekker heb geproefd) en een heel groot bord vol sla met een pikante dressing (een beetje te pikant misschien, maar we moeten de smaak verruimen hier ;)) en dit met heet water als drankje (ze drinken hier blijkbaar niet gemakkelijk koud water want het was me al eerder opgevallen dat alle receptionistes zaten te nippen van een glas stomend water). Echt verschrikkelijk lekker, maar zo enorm veel dat ik het eigenlijk jammer vond dat ik het moest laten staan, maar meenemen morgen op de trein leek me ook geen goede optie, helaas. Dit alles met een schattig meisje als bediende die mijn glas al bijvulde nog voor het leeg was en me moest en zou begeleiden naar buiten en naar de gang waar de lift naar mijn hotelkamer is (en ze begreep kennelijk ook niet goed waarom ik alleen zat te eten, maar dat begrijp hier niemand: bij de check-in moest ik ook tot vier maal toe herhalen dat ik alleen was en dat de mensen die met mij binnen waren gekomen simpelweg Nederlanders waren die op mijn trein bleken te zitten. Ook kwam ik deze morgen mijn chauffeur van gisteren weer tegen en die vroeg ook of ik aan mijn medereizigers had doorgegeven dat hij een goede chauffeur was, na vijf keer zeggen begreep hij duidelijk nog steeds niet dat ik hier echt echt echt alleen ben). In ieder geval: dit hotel is dus echt wel luxe: een zalig ruime kamer met alles erop en eraan, een dubbel bedje (heerlijk na al die nachten in een klein bedje), appeltjes, alle mogelijke spullen om een douche te nemen (tot body lotion toe), een wamwaterkoker, ... Daarstraks kreeg ik zelfs bezoek van iemand met een bord vol cakejes en twee bonnetjes voor het ontbijt morgen (blijkbaar krijg ik ontbijt voor twee mensen want er lagen reeds twee bonnetjes in de hotelkamer). Kortom: luxueus :D Ik denk niet dat ik het zo goed zal hebben in Beijing, maar daar heb ik normaal gezien wel gezelschap, en laten we hopen dat het goed gezelschap is!

Dag 27: Datong Beijing

Na een gezellige treinrit ben ik aangekomen in het grote Beijing. Blijkbaar kwam ik toch aan op een ander treinstation dan ik verwacht had dus heel mijn planning klopte niet, al een geluk zaten er twee Nederlanders, Anne en Thomas, op mijn trein die wel opgehaald werden en kon ik via hen ineens een taxi naar het hostel regelen. Na een kort wandelingetje kwam ik dan in dit leuke hostel aan. Ik deel mijn kamer met drie vriendelijke en meer ervaren medereizigers (zo kan ik weer wat leren!) dus dat is alvast tof! Morgen zal ik dan mijn eerste stapjes buiten zetten en overmorgen heb ik alvast een ritje naar de muur geregeld samen met voorgenoemd koppel, leuk :)

PS: Ik heb hier geen facebook dus als je me wil bereiken, moet het via hier of mail :)

PS2: Ik kan dus ook geen link naar smoelenboek maken... ;)